Достон Убайдуллаев: - Абдулла ака сизни ёшлигимдан биламан. Сиз хонанда Муҳриддин Ҳолиқовни уйларига келиб, ўша ерда ашулалар айтиб, кейин мана Абдулла Қурбонов бўлиб, зўр бўлиб кетдингиз. Сўнг "Ялла” ансамблига ўтиб, Ботир Зокировни қўшиқларини куйлаганингиздан кейин, "бу Муҳриддиннинг шогирди бўлиб туриб, кейин мана "Ялла”га ўтиб кетди. Кимни шогирди ўзи бу? Муҳриддинними ёки Фаррух Зокировними?” деган ҳар хил гап-сўзлар бўлди. Мана шу ишни, мен ҳам ҳалигача билмайман. Ўзи нима бўлган? Сиз ўзингиз, қайси бирларини устозим деб биласиз?

Абдулла Қурбонов-......................................................................................
.................................................мени олдимга яқинлашма” деб юбордилар. Мен ҳам, "бўлди, узр” дедим-да, телефонни қўйиб қўйдим. Лекин, мен ўлган одамни орқасидан ёмон демаганман! Ёмон ҳам демайман! Мени устозим бўлганлар! Бутун умр қарздорман!..............................
............ ................"Абдулла Қурбоновни ҳам олиб келасиз, шу бола "Абдуллажон” ни, мени бувим яхши кўради”, деб айтган бўлган. Унга муомала, ҳисоб-китоби бўлган, ҳисоб-китобини қайтариб бермаганлар. У ерга борганда, ўзларига берилганни олиб қолиб, менга берилганини қайтариб берганларида, ундай жанжал ҳам йўқ эди. Жанжал бўлганми, кейин улар менга телефон қилиб "сен ундайсан, сен бунақасан” дедилар. Кейин, мен ўша куни эрталабгача ухлай олмадим. ...................
........ ............................................................Мен қаймоқни қўйдим, чой тайёрладим. Келин чиқиб кетдилар, кейин улар дардларини гапириб-гапириб олдилар. "Бўлди акажон, нима десангиз шу” дедим. Улар эса, "Бўлди бор, энди ҳоҳлаган ишингни қил, сендан ашулачи чиқмайди” деб юбордилар. "Ака бўлмаса, дуо қилинг” дедим, улар "бўлди укам” дедилар. Менга бир тарафдан яхши ҳам бўлган. Менга ўша нарса фойда ҳам, дарс ҳам бўлган. Лекин,............................
..........................................................................................................................................
...................................Бир куни тўйдан чиқиб, мени урганлар ҳам. Мен урмаганман ва эртаси куни чиқиб, ўзларидан "нега мени урдингиз?” деб сўраганман. "Нима учун, нима ҳаққингиз бор мени уришга? Сизни фарзандингизни биров урса ёқадими? десам, "Йўқ ёқмайди” дедилар. "Нимага мени уряпсиз?” десам, "Сен мени ташлаб кетдинг” дедилар. "Мен ..........................................
.................................
..................................................................

...........Ичимда қолиб кетса, юрагим сиқилиб, асабийлашиб ўтираман. (самимий) Қониқдингизми Достонжон?.....................................

.............................

........................................Бу қандай қилиб юлдуз бўлиши мумкин? Юлдуз бўла олмайди икки дунёда назаримда. Ўлгандан кейин юлдуз бўлиши мумкин, шўъла сочиб юриши мумкиндир, агар юлдузлик мартабасига етган бўлса, ўзини ёритолган бўлса, албатта.

..........................